ΠΕΡΙΟΔΟΝΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ

Η περιοδοντική νόσος είναι μια ασθένεια που ταλαιπωρεί πολύ συχνά τους μικρούς μας φίλους και οφείλεται κυρίως στην ελλιπή περιποίηση των δοντιών. Εμφανίζεται συνήθως σε μέσης ηλικίας ζώα, με τις μικρόσωμες φυλές να είναι πιο επιρρεπείς.

Η περιοδοντική νόσος είναι μια ασθένεια που ταλαιπωρεί πολύ συχνά τους μικρούς μας φίλους και οφείλεται κυρίως στην ελλιπή περιποίηση των δοντιών. Εμφανίζεται συνήθως σε μέσης ηλικίας ζώα, με τις μικρόσωμες φυλές να είναι πιο επιρρεπείς.

Η ασθένεια ξεκινά με τη συσσώρευση  πλάκας στην επιφάνεια του δοντιού. Ο σχηματισμός της πλάκας είναι αποτέλεσμα της συνεργικής δράσης των γλυκοπρωτεϊνών του σάλιου, που προσκολλώνται στην επιφάνεια των δοντιών και της μικροβιακής χλωρίδας της στοματικής κοιλότητας. Στην πορεία η ασβεστοποίηση της πλάκας οδηγεί στο σχηματισμό  τρυγίας (πέτρα).

Η περιοδοντική νόσος αποτελεί το πιο συχνό αίτιο για την πρώιμη απώλεια των δοντιών. Διαχωρίζεται σε ουλίτιδα και περιοδοντίτιδα. Η ουλίτιδα, που αποτελεί το αρχικό στάδιο της νόσου, είναι μια αναστρέψιμη κατάσταση κατά την οποία τα ούλα αποκτούν έντονα κόκκινο χρωματισμό λόγω της φλεγμονής. Η περιοδοντίτιδα είναι το πιο προχωρημένο στάδιο της νόσου. Στην περίπτωση αυτή, εκτός των ούλων, η φλεγμονή εκτείνεται στον περιοδοντικό σύνδεσμο, στους γύρω ιστούς και στο φατνιακό οστό. Είναι μη αναστρέψιμη, αλλά συχνά διαχειριζόμενη κατάσταση

Τα συμπτώματα της νόσου είναι εμφανή από πολύ νωρίς και κατηγοριοποιούνται σε τέσσερα στάδια. Στο πρώτο στάδιο (grade 1) τα ούλα έχουν ροζ χρωματισμό με αρχόμενη εμφάνιση της τρυγίας στα δόντια και δεν εμφανίζεται ακόμη πόνος. Στο δεύτερο στάδιο (grade 2) τα ούλα αρχίζουν να φλεγμαίνουν και να πρήζονται. Στο τρίτο στάδιο (grade 3) η οστική απώλεια έχει προχωρήσει και υπάρχει έντονη συσσώρευση πλάκας και τρυγίας, έντονη ουλίτιδα με αιμορραγία και αρχόμενη υφίζηση των ούλων (υποχώρηση των ούλων και αποκάλυξη των ριζών). Η υφίζηση που έχουν υποστεί τα ούλα σε συνδυασμό με την απώλεια της οστικής μάζας καθιστούν το δόντι εύσειστο, με τελικό αποτέλεσμα την απώλειά του. Σε ορισμένες φυλές όπως είναι π.χ. τα Yorkshire terrier, η έντονη απώλεια της οστικής μάζας μπορεί να οδηγήσει σε κάταγμα της γνάθου. Στο στάδιο αυτό μπορεί να χρειαστεί και εξαγωγή δοντιών. Στο τέταρτο στάδιο (grade 4) υπάρχει σοβαρή πλέον περιοδοντική νόσος, με περιοδοντικά αποστήματα και  έλκη που είναι αρκετά επώδυνα. Στο στάδιο αυτό η μόλυνση είναι τόσο έντονη, που τα μικρόβια μπορούν να εισχωρήσουν στην κυκλοφορία του αίματος  και να προκαλέσουν άλλες παθολογικές καταστάσεις, όπως  είναι η ενδοκαρδίτιδα, οι ηπατοπάθειες και η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.

Όσον αφορά τα συμπτώματα που είναι εμφανή στον ιδιοκτήτη, αυτά είναι η αλλαγή  στην συμπεριφορά των ζώων (επιθετικότητα λόγω πόνου) και αδυναμία λήψης της τροφής με απώλεια βάρους. Επίσης, ορισμένα ζώα εμφανίζουν τρίξιμο δοντιών, κούνημα της κεφαλής και τρίψιμο του ρύγχους στο έδαφος. Τα πιο έντονα συμπτώματα είναι η αιμορραγία των ούλων και κυρίως η δυσοσμία του στόματος που είναι και οι κύριες αιτίες προσκόμισης του ζώου στο κτηνιατρείο. Το πιο σημαντικό παραμένει ο έντονος πόνος που πολλές φορές δεν θα εκδηλωθεί με κάποιο τρόπο από το ζώο, αλλά μειώνει σημαντικά τη ποιότητα της ευζωίας του.

Όλα αυτά μπορούν να προληφθούν ή να βελτιωθούν με τον τακτικό έλεγχο της στοματικής κοιλότητας από τον κτηνίατρο και τη λήψη προληπτικών και θεραπευτικών μέτρων. Η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία είναι απαραίτητες για τον έλεγχο αυτής της νόσου. Ο καθαρισμός των δοντιών με συσκευή υπερήχου και η στίλβωση (υπό γενική αναισθησία), σε συνδυασμό με τη συνεχή κατ’ οίκον φροντίδα της στοματικής υγιεινής (τακτικό βούρτσισμα και χρήση διάφορων κτηνιατρικών οδοντιατρικών σκευασμάτων) αποτελούν τα πιο βασικά μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης της νόσου.

Πασχαλίδου Γεωργία
DVM, Msc Α.Π.Θ